Hallo beste mensen,

Nee, ik ga het niet hebben over de griep en het coronavirus want daar wordt al genoeg over gezegd in de media. Waar ik mij best veel zorgen over maak is armoede. En daar wil ik het graag met u over hebben.

Een tijdje geleden heeft een journalist van de Volkskrant een maand “undercover” bij het callcenter van een grote webwinkel gewerkt. Bij deze webwinkel kan men op afbetaling spullen kopen, tegen een rente van maar liefst 14,9%.  Ik dacht eerst dat ik dat niet goed las, maar het blijkt echt waar.

De journalist moest eerst een soort cursus volgen om te leren hoe hij mensen onder druk moest zetten om toch maar zoveel mogelijk te bestellen. Waar ik ook van schrok was dat bij deze webwinkel zelfs een lening afgesloten kan worden. Telefonisch of met 1 muisklik heb je dezelfde dag het geld nog op je rekening staan. Er waren mensen bij die vroegen of ze “bij konden pinnen” om hun maandelijkse betaling te kunnen voldoen. Hoe absurd is dit?

Ik begrijp heel goed dat wanneer je als alleenstaande moeder met 3 kinderen moet leven van een bijstandsuitkering en de wasmachine gaat kapot, het wel heel erg gemakkelijk is om het apparaat online te bestellen zonder daar direct het volledige bedrag voor te hoeven betalen. Er moet immers toch gewassen worden? Maar helaas wordt er in de paniek meestal niet over de gevolgen nagedacht. Aan het eind van de maand moet je aan al je betalingsverplichtingen voldoen!

Nu heb ik als voorbeeld een alleenstaande moeder genomen. Maar natuurlijk kan iedereen ooit in zo’n situatie komen. Echtscheiding, baanverlies, ziekte, of noem maar op. En dan moet aan het eind van de maand ook nog de hypotheek of huur betaald worden. Als er dan geen buffer is en er gaat wat kapot, dan lijkt deze manier van kopen erg gemakkelijk. Maar het gevaar is dat je niet alleen de wasmachine op deze manier koopt. De kinderen moeten nieuwe kleding of er gaat nog iets kapot. De uitkomst is dat de maandelijkse termijnen torenhoog worden en niet meer betaald kunnen worden. Het onheil dient zich aan. En ja, wat dan??

Nu is er bij de gemeente Bergen schuldhulpverlening en ik zou zeggen: maak er een afspraak als je geen uitweg meer ziet. En ook ik weet dat de drempel erg hoog is, maar na een tijd ben je gelukkig dat je deze stap hebt gemaakt.

Als ik eens een slechte dag heb dan luister ik meestal even naar mijn favoriete zanger Ede Staal, voor mij de Jacques Brel uit Groningen. Hij zong (de beste man is al jaren geleden overleden): “het is nooit, nooit zo donker geweest of het wordt altijd wel weer licht”. Ik denk dat dit toch wel iets is om even over na te denken en om mijn blog hiermee af te sluiten. Mensen blijf gezond en tot de volgende keer.

Groet Wim Olthof