PK Bergen

De ingeperkte vrijheid als gevolg van het coronavirus maakt dat Lia Roefs (65) zich al een tijdlang niet meer kan bewegen waar ze zich als politicus het meest thuisvoelt: tussen de mensen. Deze week nam ze daarom vervroegd afscheid als wethouder van Bergen. Na een politieke carrière van een kwarteeuw.

DOOR ROB DIELEMAN 

Nou ja, volledig afscheid van de politiek neemt Roefs nog niet. Ze blijft achter de schermen actief bij de PvdA Limburg en de Progressieve Kombinatie (PK) Bergen. Maar niet zo fanatiek als voorheen. „Ik ga vooral genieten van mijn pensioen. Ik kan me nu al verheugen om iedere dag 2 of 3 uur alle kranten door te spitten of ’s middags een boek te lezen. De laatste keer dat ik daar tijd voor had, kan ik me niet eens herinneren.”

Eerste ‘rooie’

De politieke loopbaan begon op 2 maart 1994. Aardrijkskundelerares Roefs was een paar jaar daarvoor samen met partner Michel in Nieuw Bergen komen wonen. „Om het dorp te leren kennen, had ik twee keuzes: bij de tennisclub gaan of de politiek in.” Ze koos voor de tweede optie. Tot haar eigen verbazing werd ze lijsttrekker bij de PK en nog verrassender was dat die partij mocht meeregeren; Roefs werd meteen wethouder. „Heel bijzonder. Ik was ook nog eens de eerste ‘rooie’ en de eerste vrouwelijke wethouder van Bergen ooit. Daar ben ik erg trots op.”

Gehakketak

Roefs wist vanaf het begin meteen hoe ze te werk wilde gaan. „Ik hou niet van dat gehakketak, ik ben er voor de inhoud. Door verbindingen te leggen en met goede argumenten aan te komen, lukt veel meer dan met schreeuwen. Ik weet goed dat je in de politiek vaak morgen weer vergeten bent. Daarom wil ik dat mensen mij waarderen om de inhoud en niet om de functie. Ik krijg vaak te horen dat mensen vinden dat ik zo bereikbaar ben gebleven. Dat is iets wat ik altijd in de gaten heb gehouden.” Die instelling bracht haar naar een dienstverband van zes jaar in de Tweede Kamer en drie jaar als Statenlid in Limburg, beide namens de PvdA. „Een geweldige tijd waarin ik veel geleerd heb.” Maar toen in 2014 de vraag kwam of ze terug wilde keren als wethouder in Bergen, was de keuze snel gemaakt. „Ik kon terug naar mijn eigen plek. Waar ik de sfeer, de mores en de nukken van de bevolking ken. Terug naar huis.”

Dieptepunt

Net voor het einde van haar tweede termijn als wethouder (eind 2017) beleefde Roefs haar dieptepunt in de politiek: ze stapte op na een motie van wantrouwen vanuit de gemeenteraad. Die dacht dat Roefs de financiële problemen in het sociaal domein niet kon oplossen. Terugkijkend denkt ze dat de nakende verkiezingen een grote rol speelden. „Anders was dat echt niet gebeurd.” Het was een pijnlijke periode. „Het voelde echt als een dolksteek in de rug. Maar we hebben daarna heel veel gepraat en heel hard gewerkt om het op te lossen. Ik neem het nu niemand meer kwalijk.” Na de verkiezingen keerde PK terug in de coalitie; Roefs kon wederom aan de slag als wethouder in haar eigen Bergen. Ze vind het heerlijk om tussen de mensen te staan en te horen wat er allemaal speelt en wilde tot de verkiezingen in 2022 aanblijven. Toen corona in maart zijn intrede deed in Nederland kwam daar echter een abrupt einde aan.

Risicogroep

Vanwege gezondheidsredenen behoort Roefs tot de risicogroep. Ze komt al acht maanden amper nog buiten en is alleen digitaal aanwezig bij vergaderingen of besprekingen. „Ik moet tussen de mensen in kunnen staan. Dat mis ik nu heel erg. Het was een lastig besluit en ik had graag mijn termijn afgemaakt, maar dit is nu het beste. Het is niet het einde dat ik me had voorgesteld, maar ik kan nog steeds terugkijken op een prachtige carrière.”

[uit DE LIMBURGER editie zaterdag 14 november 2020]