Breuk
Hallo beste mensen,
Stel je eens voor:
Je zit op dinsdagavond lekker op de sofa, kop koffie erbij, je favoriete programma te kijken en je partner komt binnen. Op dat moment is er niets waaraan je kunt zien dat er iets niet goed is. Je krijgt nog een zoen en een ‘hallo’ en hij of zij pakt ook een kop koffie. Tot zover alles goed.
Dan opeens wordt er tegen je gezegd: “Wij gaan uit elkaar, ik zie het niet meer zitten met jou!” Op dat moment val je stil, weet niet wat je zeggen moet. Maar je herpakt je weer en vraagt: “Hoezo? Waarom? Doe ik wat verkeerd?” “Nee, verkeerd niet”, is het antwoord. “Maar je geeft te veel geld uit, wij hebben schulden en daarom ga ik bij je weg!”
“Oké”, zeg jij, “laat het mij dan uitleggen. Het is zo, en dat weten wij alle twee, onze kinderen hebben zorg nodig en dat kost ons ontzettend veel geld en dat geld wat ons ter beschikking is gesteld uit Den Haag, dat is veel te weinig. En ja, ik heb misschien te veel uitgegeven. Maar het was wel voor de zorg van onze kinderen en je weet dat zij deze zorg heel hard nodig hebben.”
“Dus kom op,” zeg ik tegen mijn partner, “denk toch nog eens goed na. Wij kunnen de kinderen niet in de kou laten staan?” Maar het antwoord van mijn partner is: “nee, ik ga niet met je verder zolang jij teveel geld uitgeeft voor hulp aan de kinderen.”
Dan word je stil. Je schiet vol. Je wordt emotioneel en denkt: “wat heb ik in Godsnaam verkeerd gedaan?”
“Nee!”, zegt een stem diep in je, “verkeerd heb jij niets gedaan. Jij hebt mensen, die jouw hulp hard nodig hadden, geholpen. Ook al was het midden in de nacht, weekenden, vakanties. Ik maakte werkweken van 80 uur om er voor deze mensen te zijn. En wat is mijn partners dank? Ik word tot op de schoenzolen afgebrand!”
“Waarom?” vraag ik mij. “Het ging toch jaren goed?”
Maar ja het leven kan soms keihard zijn. Mijn partner is weg. Maar ik blijf strijdbaar. Zeker voor de mensen die mij nodig hebben. Ik ben een mens die niet denkt in cijfers en Euro’s, die denkt hoeveel winst moet ik maken en wat is mijn profijt daarbij. Nee, zo ben en zit ik niet in elkaar. En heel misschien denkt mijn nu ex-partner er ooit ook zo over. Misschien komt hij tot inkeer. Maar daar is het nu te laat voor: de dolk die ik in mijn rug kreeg doet nog steeds zeer! Maar ik heb een hele hechte club mensen om mij heen die mij steunen. En ik kan je nu al beloven: ik kom zeer zeker weer over een paar maandjes! Ik ga er heel hard voor knokken en dan gaan wij zien wie er de winnaar is…
Lieve mensen tot de volgende keer. Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen.
Groetjes Wim Olthof
Tweet