Gedeputeerde Marleen van Rijnsbergen bracht op onze uitnodiging een werkbezoek aan Foooocus. De 4 o’s staan trouwens voor onderwijs, ouders, ondernemers en overheid. Foooocus zit op Mosaïque 17 en van daaruit zwermen de leerlingen van VSO Mikado uit naar hun stageplekken. We brachten een bezoek aan Jan Linders Distributiecentrum en aan Buitengewoon Goed Werk van Theo en Suzanne Lemmen. Waarom ’s morgens met een busje naar school gebracht en daar de maatschappij nabootsen als je alle ervaring ook in de echte maatschappij kunt opdoen, gewoon in je eigen dorp als deelnemer van die maatschappij? De leerlingen ontdekken wat ze leuk vinden en de werkgevers leren wat voor een vlees ze in de kuip hebben. Een inclusieve samenleving.

Passend onderwijs proberen we ook vorm te geven in het basisonderwijs. En dat is best ingewikkeld. Niet voor het kind, denk ik. Want je hoeft niet met het busje mee, je gaat naar school samen met je buurtgenootjes en leert naar jouw mogelijkheden. Nee, achter de schermen wordt het ingewikkeld. Onderwijs wordt betaald door de school. De zorg, die de leerling nodig heeft tijdens school om mee te kunnen doen, door de gemeente. Soms is dat heel simpel, soms kan er gesteggel ontstaan. Dat is niet effectief, brengt veel bureaucratie en verspilde tijd. Daarom kwamen professionals uit onderwijs en zorg afgelopen woensdag bij elkaar in de Buun, de directeuren en de interne begeleiders van de basisscholen, de jeugdverpleegkundigen, consultatie-, school-, huisarts, het sociaal team en nog vele anderen, ook ondergetekende. Hoe komen we tot mooie, efficiënte en betaalbare onderwijszorgarrangementen?

Antwoord op de vraag van Loesje is dus: 'wat passend is voor het kind is ook passend voor onze maatschappij, waaraan iedereen meedoet'.

Lia Roefs

Wethouder Samenleving

In Bergen zijn ongeveer 250 mensen getroffen door deze aandoening. Dat aantal zal binnen enkele decennia verdubbelen. Laten we met elkaar uitwisselen wat dat betekent en hoe we met deze ziekte om moeten gaan. Er zijn al veel vrijwilligers actief met deze missie. We zoeken er nog meer. Misschien voelt u zich geïnspireerd door onderstaand gedicht.

Wanneer

Wanneer ik ga dwalen,

Laat me dan gaan

Dwing me niet te zitten,

Laat me lopen en staan.

Wanneer ik vraag om mam,

Zeg me niet dat ze dood is

Houd me vast, reik me de hand,

En vraag me naar haar naam.

Wanneer ik boos ben,

Wil ik geen dipiperon of haldol

Luister naar me, hoor mijn stem,

Neem de tijd en doe me een lol.

Wanneer ik niet meer eten wil,

Is dat niet omdat in geen honger heb

Ik ben vergeten hoe het moet,

Help me herinneren, laat zien hoe jij dat doet.

Wanneer ik niet wil dat je me helpt,

Met wassen en kleden

Is dat niet omdat ik vies wil zijn,

Maar, omdat ik je aanbod ben vergeten.

Wanneer jij steeds herhaalt wat je gaat doen,

Me waarschuwt wat er gaat gebeuren

Zonder over mijn weerstand te zeuren,

Krijg je straks misschien wel een zoen!

Wanneer jij je inleeft in mij,

Met geduld uitzoekt wat ik bedoel

Wie weet kom ik je er dan achter,

Hoe ik me echt voel.

Ik heb een ziekte, zoals je weet,

Alzheimer schijnt het te heten

Nu weet ik dat nog,

Morgen ben ik het alweer vergeten.

M.C. Eberhart

#wereldalzheimerdag

Toch merk ik dat de behoefte aan ontmoeten in real life blijft bestaan. Sterker nog, de festivals en dorpsactiviteiten nemen in aantal toe. We hebben inmiddels Wellimpics, Siebengewalds Treffen, het Mosaïque Zomerfestival, Offers Treffe, Bienders Bejen en dan vergeet ik er vast nog een paar. Lang niet alleen bedoeld voor de toeristen in onze mooie Maasduinen maar vooral gericht op dorpsontmoeting, hoewel het geluidsniveau praten soms onmogelijk maakt.

We willen elkaar vooral ook al bewegend ontmoeten; de Color Fun Run, Sporten en Schorten, de Wandel4daagse, de Radwandertag, de wandeltochten van DWS, het multiveld voor de jeugd enz. Bergen beweegt ….. natuurlijk! begint echt vorm te krijgen. “Bewegen is gezond” wordt door veel van onze inwoners omarmd.

En als we dan uitgefeest en uitbewogen zijn, dan volgen we de sport op de Tv; Wimbledon, Tour de France, de WK-zwemmen, WK-atletiek en als klap op de vuurpijl het EK-voetbal voor vrouwen met onze eigen Lieke Martens vanaf 19 juli.

Dan praten we daarover vol trots op WhatsApp, op Facebook en Twitter, maar ook fysiek, in onze winkels bijvoorbeeld. Dan zijn we elkaars praatpaal.

Een fijne vakantie en Lieke succes!

Toen ik 40 was vond ik de leraren, die krampachtig mee probeerden te blijven doen met hun jeugdige leerlingen, behoorlijk zielig. Als vanzelf settelde ik mezelf in mijn rol als klassemoeder, kon ik mijn moedergevoelens gelukkig ook kwijt. En het paste zonder dat ik mezelf geweld aandeed. 

Toch schrok ik wel toen enkele weken geleden één van mijn meest geliefde jonge ambtenaren uit de grond van haar hart opbiechtte dat ze een fijn gesprek met mij had gehad. “Het voelde alsof ik met mijn oma sprak”. Ik snapte dat het een groot compliment was, maar moest ook even slikken. 

En toch, het voelt goed, steeds een plekje vinden, passend bij je leeftijd. Daar draait het om in je leven. Jong of oud, gepensioneerd of niet, met werk of zonder werk, ik gun iedereen graag een plek in onze maatschappij waar je gewaardeerd wordt. Zullen we dat voor elkaar proberen te krijgen?

Precies 100 jaar geleden werd het passief vrouwenkiesrecht ingevoerd. Daar is nog steeds iedere vrouw in Nederland dankbaar voor. Maar na 100 jaar zijn er nog steeds te weinig vrouwen waar we op kunnen stemmen. En geloof me, politiek is te belangrijk om alleen aan mannen over te laten. Mannelijk overwicht houdt een machocultuur in stand, waar we in deze tijd helemaal geen behoefte aan hebben. De politiek is, volgens mij, gebaat bij wat minder macho en bij wat meer verbindend denken en wat meer relationele vaardigheden, bij uitstek eigenschappen die aan vrouwen worden toegeschreven. In plaats van een óf-óf –strijd aangaan een én-én – optie zoeken. Meer empathie, je kwetsbaar op willen stellen, gevoelens en gedachten uiten. 

Dus graag wat meer Evy’s, Neele’s, Norah’s en Tessa’s in de politiek.

Noord-Limburg loopt letterlijk en figuurlijk voorop om mensen in beweging te krijgen. Er zijn veel vernieuwende projecten en creatieve initiatieven te vinden in de regio, door samenwerking tussen overheid, onderwijs, ondernemers én verenigingen tot stand gebracht.

Wij zijn op zoek naar koplopers in Noord-Limburg die hun steentje bijdragen aan onze sportieve en gezonde regio. Veel mooie initiatieven zijn al op de website te vinden. Maar er is daar nog veel meer plaats. Dus, ben je een koploper of ken je een koploper? Laat het weten.

Bij wijzijnkoplopers.nl horen ook mooie projecten uit Bergen: natuurlijk de opgeknapte schoolpleinen in al onze kernen, die tot extra bewegen uitnodigen, maar ook het project “bewegend leren” (bv. al dansend leren rekenen of al rekenend leren dansen), waar onze beweegcoach Chantal mee bezig is. Maar bio-walking moet zich zeker gaan aanmelden. En ook “wandelen met .........”, dat waarschijnlijk binnenkort start. En een moestuin voor jong en oud, een gedroomd project in Afferden, past natuurlijk ook in het streven naar een gezonde leefomgeving.

Of we nu meteen de gezondste kunnen worden? Dan leggen we de lat voor Bergen wel heel erg hoog. Want op gebied van gezonde leefstijl en bewegen valt er nog een hele achterstand in te halen. Dus koplopers gezocht!

“Ik wens dat er een dag gaat komen, dat Nederland MIJN land is”

Dit is een quote van de heer Abedalrahman Diab, die nu bij ons in Siebengewald woont. Deze wens zat bij de participatieverklaring die we beiden ondertekenden afgelopen donderdag. Vijf Syrische statushouders deden dat. Hun vrouwen en kinderen waren ook aanwezig bij dit officiële moment. 

De participatieverklaring geeft aan dat een nieuwkomer in ons land over onze normen en waarden heeft geleerd en dat hij/zij zich die ook wil eigen maken. Dat zal niet altijd meevallen. Maar dan helpen we toch? 

Ik leerde onze Syrische inwoners al kennen op één van hun lesavonden. Daar was ik aanwezig om iets te vertellen over de gemeente Bergen en hoe die bestuurd wordt. Zij waren vol ongeloof over de mogelijkheid om op meerdere politieke partijen te kunnen, te mogen stemmen. U snapt dat ik dan trots ben op mijn land, op onze democratie. De Syriërs verzochten mij om hen te helpen met meer taallessen en met (vrijwilligers)werk, liefst in de sector waarin zij ervaring hebben. 

We (oa. Via De Stichting Welkom op weg) zijn daar hard mee bezig en ik hoop, dat u daarbij wilt helpen. Overigens zijn er bij ons in de gemeente al velen die onze nieuwe inwoners meehelpen te integreren en hun plekje in onze gemeente te vinden. De Stichting Gilde Bergen is de koepel (Gilde-bergen.nl), daaronder vallen onder andere PAIVA (ProActieveIntegratieVoorAnderstaligen) en de Taalmaatjes. Veel bewondering heb ik voor al hun inzet. Het zou geweldig zijn als u meehelpt om de wens van de heer Diab werkelijkheid te laten worden.

Conflicten recreëren niet

De hang naar macht

Stopt niet voor een ijsje

De zon schijnt nooit overal

Maar waar leer je begrijpen

Uit welk boek

In welke les

Dat mensen kunnen juichen

Als een bom

Hun buren treft

Mag de haat iets zachter

Of helemaal uit

Alsjeblieft

Dat alles is niet van toepassing op Nieuw Bergen. Daarom schrijf je Nieuw Bergen ook zonder streepje. Al treedt iedereen die schrijfwijze met voeten, zelfs de ANWB op sommige van haar bewegwijzeringsborden. Nieuw Bergen met een streepje zou inhouden dat er ook een Oud-Bergen bestaat. Maar Oud-Bergen bestaat niet. Die kern heet gewoon Bergen en is de naamgever van onze gemeente. Bergen (L) is de officiële schrijfwijze.

Ik zou in onze gemeente het liefst in Siebengewald of Wellerlooi wonen, qua naam dan. Van Well bestaan er twee en van Afferden ook, in Limburg en in Gelderland. Is lastig. Van Siebengewald en Wellerlooi kun je S’gewald en W’looi maken. Dat heeft toch een zekere allure, zoals A’dam of R’dam. Alhoewel bij Siebengewald denken ze dat je in Duitsland woont.

Wellerlooi dat lijkt me wel wat. Daar kunnen ze een verbinder als ik wel gebruiken. Of toch maar fijn in Nieuw Bergen blijven en daar een verbinder zijn in die relatief jonge gemeenschap. Maar dan wel zonder streepje.

Nee, mijn energie komt van de Jannen, Chrissen en Nico’s van onze gemeente, die hun hele ziel en zaligheid hebben verpand aan hun tennis- of voetbalvereniging. Ik was afgelopen weken weer bij hen op bezoek. Hartverwarmend.

Mijn energie haal ik uit een interview dat ik had met Wim Olthof voor de krachtenbundel. Ik bewonder zijn positiviteit ondanks zijn beperking. Uit de vrijwilligers die koken op dinsdag in het OntmoetingsCentrumBergen. Ik zou zeggen neem ook eens iemand mee, gezellig en lekker.

Mijn energie put ik uit de energie die zoveel mensen steken in onze Goederenbank. Uit de twaalf leerlingen die nu zelfstandig naar school reizen en daarvoor een certificaat ontvingen. Uit de vijf mensen die een opleiding volgden, de Logistiek Pas verworven en vervolgens een baan vonden. Uit al de vrijwilligers bezig met Bienders Bej-én, Well-Lympics, Offers Treffe, Siebengewalds Treffen, Zomerfestival Mosaïque. Uit de bouwers bij ’t Luukske.

Kortom de inwoners van Bergen geven mij de inspiratie, de motivatie en de energie.

Bij dat lanterfanten van mijn man in die winkel, die ik verder niet interessant vindt, is het vergeefs zoeken naar een bankje om het keuzeproces lijdzaam uit te zitten. Andersom geldt natuurlijk hetzelfde.

Waarom, vraag ik me af, zijn winkeliers in dit opzicht niet klantvriendelijker. We willen graag dat consumenten meer uitgeven. We hebben een vergrijzende bevolking. Maak het gemakkelijker.

Ook in onze gemeente staan vele bankjes. Meestal denken we dan aan de toerist, die even wil uitrusten of wil picknicken. Maar blijven bewegen is goed voor iedereen, voor al onze bewoners, even naar het dorp lopen voor een boodschap houd je gezond. Wel handig als halverwege nog even gerust kan worden. Nodigt mogelijk ook nog uit tot ontmoeting.

Tussen Bergen en Nieuw Bergen komt er al een bankje, bij de Heukelomse Beek. Er staan er al op weg van de Fazantenbuurt naar Mosaïque. Heeft u nog suggesties voor andere zinvolle plekken in onze kernen? Laat ’t even weten.

Is dat erg? Ja, in de wereld van vandaag, waar polarisatie aan de orde van de dag is, kunnen vooral vrouwen de verbinding en de samenwerking zoeken. Ook de inwoners van Bergen zijn op zoek naar zekerheid en vertrouwen en willen liever geen gedoe. Vrouwen zijn bij uitstek geschikt voor de dialoog en overigens ook als ‘friskijker’.

Waarom zitten ze dan niet in de politiek? Blijkbaar zijn er allerlei drempels voor vrouwen, allerlei ‘onterechte’ beelden: haantjesgedrag, vliegen afvangen, slangenkuil, zal er wel naar me geluisterd worden, krijg ik wel genoeg ruimte voor idealen?

Ik kan alleen maar zeggen dat er voor iedereen een eigen manier van politiek bedrijven te vinden is, passend bij ieder karakter. Dan is politiek een leuk vak met een eigen gereedschapskoffer. Je strategie uitstippelen om je doel te bereiken samen met anderen is mooi. In Venray deed ik afgelopen woensdag bij een bijeenkomst (hoogste tijd voor wisseling van de wacht) van het FAM!-netwerk, kenniscentrum voor vrouwenvraagstukken in Limburg, een oproep aan vrouwen om vooroordelen aan de kant te zetten en de stap te wagen. Bij deze ook eenzelfde oproep aan vrouwen in Bergen. Jullie zijn nodig!