Loslaten

Ik heb veel ervaring maar het loslaten van kinderen op de maatschappij hoort er niet bij. Lijkt me een heel lastig proces. Als ik vroeger met mijn klas al fietsend op excursie ging, reed ik voorop omdat ik het destructieve verkeersgedrag van de leerlingen niet kon aanzien en zelf voortdurend plaatsvervangend op de rem stond. Ik moet daar aan denken als ik gewezen word op het gevaarlijk gedrag van kinderen als ze de nieuwe toren in Bergen beklimmen. Verantwoordelijkheid van de ouders? Toezichthouders aanstellen? Toren sluiten? Als gemeente kunnen we die verantwoordelijkheid natuurlijk nooit dragen. We kunnen hooguit aan de bestaande veiligheidseisen voldoen en dat doen we natuurlijk. Risico lopen hoort bij loslaten, bij ondernemen en bij je kop boven het maaiveld uitsteken.

Als wethouder moet ik ook loslaten. We willen graag dat inwoners meer zelf doen en dat lukt gelukkig goed. Het gemeentelijk credo is faciliteren en feliciteren. En dat is heel gemakkelijk als ik een bewonersinitiatief heel erg zie zitten, maar wordt heel wat lastiger als ik niet zo enthousiast ben over de richting die ingeslagen wordt. Houden jullie me bij de les? Ik zei al: geen echte ervaring met loslaten.