Vanuit het Rijk heeft onze gemeente de opdracht gekregen om dit jaar in totaal 40 statushouders te huisvesten. Omdat er inmiddels al 31 statushouders gehuisvest zijn, resteert dus nog een opgave van 9 personen.

Hoeveel statushouders in 2017 gehuisvest dienen te worden in onze gemeente, is nu nog niet bekend. PK Bergen weet dat aan deze aantallen niet te tornen valt, deze worden door het Rijk aan ons toegewezen.

Voor ons, PK Bergen, is het belangrijk dat wij mensen welkom heten in onze prachtige gemeente.

En dat wij, daar waar mogelijk, een steentje bijdragen aan de vluchtelingencrisis door de opvang van statushouders.

Maar daarnaast waken wij er ook voor dat de opvang van statushouders in onze gemeente, niet ten koste gaat van de toch al beperkte voorraad sociale huurwoningen. De oproep van ons college van B&W aan particulieren om leegstaande woningen ter beschikking te stellen zodat de opvang van statushouders de wachtlijsten van de sociale huurwoningen niet nadelig beïnvloedt, kon daarom op onze steun rekenen.

De eigenaar van hotel De Sleutels in Afferden heeft inmiddels toestemming gekregen om van zijn hotel vakantie appartementen te maken waarin (tijdelijke) bewoning door statushouders mogelijk zou zijn. Dit heeft tot onrust geleid bij verschillende inwoners van Afferden. Men spreekt over een grote concentratie statushouders die op deze plek opgevangen zouden gaan worden. Wij zijn echter van mening dat bij een maximaal totaal van 16 mensen geen sprake is van een grote concentratie.

Ook is er kritiek op de wijze van communiceren door de gemeente: via de website en in 1bergen. De aanvraag, de instemming en de wijze van communiceren zijn echter volgens landelijke wet- en regelgeving en gemeentelijk beleid, tot stand gekomen. Per persoon, per aanvraag het beleid bepalen en aanpassen heeft voor ons niet de voorkeur. Ambtenaren en politiek kunnen immers niet invullen voor een ander (NIVEA).

Met NIVEA in onze gedachten willen wij graag de visie van Lonneke Van Vugt, die zelf opgroeide in Afferden, met u delen. Wij kwamen haar verhaal tegen op internet. 

Het Leven van een studente

     -Studeren, genieten en gedachten-

29 augustus 2016 door Lonneke Van Vugt

Statushouders

Kwaad en vooral ook geschokt was ik, na het lezen van de brief (Brief statushouders) die gestuurd is door enkele inwoners van Afferden aan de gemeente. Over statushouders. Over een bezwaar dat ingediend dient te worden, tegen hun komst naar Afferden.

Mijn frustratie zat hem bij het lezen niet eens in het feit dat mensen het er niet mee eens zijn dat er statushouders zouden komen, ieder zo zijn eigen mening.  Maar de manier waarop, daar kreeg ik letterlijk kippenvel van.

Mijn kriebels begonnen al bij de gehele toon van de brief:  “We” hebben niets tegen “deze mensen”, maar wel tegen de “massale” huisvesting van 20-25 man. Alsof “deze mensen” anders en misschien wel minder dan ons zijn. Daarbij heeft het woord “massaal” met 20-25 man ineens een geheel nieuwe betekenis gekregen.

Wat ik me ook afvraag: wie zijn “we” en “de buurtbewoners” waar vanuit geschreven wordt?  Ik kan me niet voorstellen dat alle buurtbewoners in hebben gestemd met deze brief. En over welke buurt hebben we het dan eigenlijk?

Verder vind ik de argumenten die worden gegeven voor het bezwaar op zijn minst bijzonder. Zo willen “we” (wie dat dan ook precies zijn) statushouders niet in Afferden, want ze zouden niets toevoegen aan het dorp. Laat ik vanuit mezelf spreken: in de 18 jaar dat ik in Afferden woonde, heb ik werkelijk niks, maar dan ook echt niks, toegevoegd aan de samenleving. Behalve dan misschien met werken in de friettent en mijn sponsoring aan de plaatselijke kroeg, that’s it. Met mij een heleboel andere nutteloze jongeren in Afferden; nooit een haan die er naar gekraaid heeft. Terecht als je het mij vraagt, sinds wanneer moet je van toegevoegde waarde zijn als je ergens wilt wonen? Kennelijk is dat in het geval van statushouders dus anders: die mogen niet, want die zouden niets toevoegen aan het dorp.

Ook zou het volgens “de buurtbewoners” beter zijn om de statushouders te verspreiden zodat samenscholingen voorkomen worden. Laten we eerlijk zijn, dat gebeurt toch wel. Dat doen “we” namelijk zelf ook. Er zijn verschillende vriendengroepen in Afferden die regelmatig bij elkaar komen en dus samenscholen. Ik ziet het verschil niet.

Ik moet de briefschrijvers nageven: er had inderdaad misschien eerder over gecommuniceerd moeten worden door de gemeente, maar aan de andere kant: Een brief over de achtergrond van je nieuwe buren wordt normaal gesproken ook niet verstrekt. Misschien een goed idee trouwens, je weet maar nooit wat voor verleden ze hebben.

Wat ik eigenlijk wil zeggen, en het kan aan mij liggen, maar ik vind dat de brief een beetje een hoog-“We” hebben niets tegen “ze”, zolang het maar niet in Afferden is- gehalte heeft. Die mening vind ik, zoals ik al eerder zei, niet eens echt het probleem. Maar nogmaals, de manier waarop, die vind ik jammer. Heel jammer.

https://lonnekevanvugt.wordpress.com/2016/08/29/statushouders/